Amputacje w obrębie stóp

Amputacje palców:

• blizna ma być zawsze poza sferą obciążania a w amputacji palucha i palca V płat od strony podeszwowo – zewnętrznej winien być większy
• przy wyłuszczeniu w stawie IP, DIP lub PIP cięcie w kształcie U z płatem od str. podeszwowej
• amputacja 1 palca (z kilkoma wyjątkami) powoduje niewielkie upośledzenie chodu i podparcia
• amputacja palucha i palca II-go zaburza wspinanie się na palce i wydolność stopy w czasie biegu oraz fazę odbicia w czasie chodu; przy amputacji palucha zeszyć prostownik ze zginaczem, aby trzeszczki pozostały na swoim miejscu
• amputacja palca II powoduje deformację koślawą palucha.
• amputacja wszystkich palców powoduje niewielkie zaburzenia zwykłego, powolnego chodu, ale stanowi znaczne upośledzenie szybkiego chodu i sytuacji w których wymagane jest wspinanie się na palce i odbicie
• wymagane jedynie wypełnienie buta

Amputacje w obrębie śródstopia:

• powodują upośledzenie chodu tym większe im bliższy poziom amputacji
• utrata możliwości odbicia wraz z brakiem prawidłowego podparcia stopy prowadzi do niewydolności chodu
• amputacje w obrębie 1/2 bliższej kości śródstopia powodują znaczne zaburzenia chodu i w związku z tym wskazane jest wówczas odjęcie w obrębie stępu (Syme, Boyd) ze względu na lepsze możliwości zaprotezowania
• poziom stawu Lisfranca jest ostatnim jaki pozwala na zachowanie jakiejkolwiek czynności stopy; chód jest jednak bardzo zaburzony a kikut ustawia się w przykurczu końskim ze względu na brak działania mm prostowników
• wymagane jedynie wypełnienie buta
• kikut typu Sharp – Jaegera; płaty typu rybia paszcza, dłuższy od strony podeszwowej

Amputacje w obrębie stępu:

• powodują utykanie nawet przy zwykłym chodzie i upośledzają stanie
• odjęcia na poziomie stawu Choparta nie polecane ze względu na końsko – koślawe ustawienie kikuta
• amputacja albo przez kość, albo przez wyłuszczenie w stawie Lisfranca lub Choparta
• istnieje tendencja do ustawiania kikuta w pozycji końskiej bo przeważa mięsień trójgłowy (Burgess zaleca równoczesne przecięcie ścięgna Achillesa tuż nad przyczepem)

Amputacje w stawie skokowym zawsze wymagają zaprotezowania.

• amputacja Pirogowa wykonywana obecnie rzadko, z obróceniem guza piętowego o 90* do nasady piszczeli;
• amputacja Syme’a z cięcia typu rybia paszcza z większym płatem tylnym obejmującym lożę guza piętowego, wyłuszczenie w stawie skokowym górnym; modyfikacja Sarmiento ze zwężeniem nasady dalszej piszczeli i strzałki; dobry kikut podporowy i łatwe zaprotezowanie; polecana u dzieci;
• amputacja Boyda, po usunięciu kości skokowej dopasowuje się kość piętową do widełek stawu skokowego i zespala 2 grotami Steimanna na okres 4-6 tygodni, po 8-10 tygodniach obciążanie w gipsie, który utrzymuje się do pełnego zrostu;